2022 Kleurbekennen 
Schilderijen, wandobjecten, monumentale miniaturen, van Marlies Lebesque
Kunsthuis, Kasteellaan 13, 6602 DA Wijchen

2015 ArToll Kunstlabor
Lente Riten in Artoll
Een project voor beeldend kunstenaars en musici
Mix and match

Kaatsheuvel 2005
Expositie: er vallen gaten in ons bestaan
Schilderijen, draadtekeningen en objecten
23 oktober t/m 2 december

Marlies Lebesque (Heerlen, 1951) werkt als beeldendkunstenaar op verschillende manieren. Het werk ontrekt zich aan een strakke indeling van stijl of techniek. De variatie komt voort uit het ontwerpproces. De diversiteit ontstaat door de verschillende technieken. De abstracte werken zijn het gevolg van de verbeelding van het onzichtbare.
In de jaren 70 start zij een offensief tegen de dogma's in de Textielkunst. In een tijd dat het zorgvuldig samenstellen van een textiele doek haar hoogtij viert (art fabric: mainstream) worden door Lebesque de textielkunstige materialen van brandmerken voorzien. Sporen van brand, winkelhaken, bewuste vernietiging van het Schone in de kunst. Een bezinning op de esthetische principes en de ‘macht der gewoonte' die iedere verandering in de weg staat, zijn geruime tijd onderwerp van het beeldend werk. Zo ontstaan de series sleurpatronen , de plooibaren, brandmerken in de jaren 80.
Ruim twintig jaar later komt dit onderwerp ‘Het patroonmatige van het bestaan' opnieuw aan de orde. Onveranderlijke wetmatigheden zijn grondig van kanttekeningen voorzien. Patronen en structuren moeten het ontgelden.
In de onderzoeksfase zijn Arabische patronen zo ongestructureerd mogelijk ingekleurd en daarover heen is een structuurloze eigentijdse print geplaatst. Het resultaat is een ingewikkelde vlakverdeling zonder centrum of aandachtspunt. De herhaling is weggewerkt. En twee cultuurgebonden patronen zijn in één beeld samengesmolten.
Uit dit ‘materiaal' is een aantal hoekige vormen gesneden zodat een lijnenspel aan restmateriaal overbleef. Het fascinerende van dit proces is dat er een bijzonder gecompliceerd en onvoorspelbaar geheel ontstaat. Een sjabloonachtig lijnenspel met een onverwachte complex koloriet.
Een lijn wordt doorgaans met één verfstreek of één kleurkrijtje getrokken. Hier is de lineaire restvorm een samenraapsel van toevallige kleuren en structuren. En een omlijning van lege vormen. Een flinterdun lijnenspel dat zweeft voor het muuroppervlak.

Oudenbosch 2005

Expositie: muren en vensters
Schilderijen, gouaches en collages
26 november t/m 14 januari
Gemeentehuis Oudenbosch

muren met een helverlichte binnenruimte
spotlight op intimiteit
het kwetsbare onbeschut.

dichtgemetselde vensters en gesloten luiken
geblokkeerd blikveld
onverbiddelijk buitengesloten

zonovergoten muren met donker interieur
visueel ondoordringbaar
waarborg van beslotenheid

venster met doorzicht op binnenplaats
beperkte visie, kokerblik
verstoorde verwachting

weerspiegeling in de ruit
reflectie op façade
zichtbare terugblik

In de serie schilderijen met het onderwerp 'muren' toont Marlies Lebesque de wisselwerking tussen buitensluiting en bescherming. Standpunt, sfeer en koloriet roepen op tot reflectie en mijmeringen. De muren verwijzen naar de dagelijkse leefwereld, er zijn geen aanwijzingen van menselijke aanwezigheid. De stilte overheerst. We worden tot beschouwer van onze eigen gedachten, en zijn gedoemd tot afzondering. Muren zijn voor Lebesque een metafoor voor de scheiding tussen 'Ik en de Ander'. Zij ziet de muur soms als het symbool voor afscheiding dan weer voor bescherming. Een muur als een belemmering tussen jezelf en de wereld. Iedere mens stelt zijn grenzen. Om zich van de rest af te zonderen, om zich terug te trekken in een overzichtelijke en beschermende ruimte. Eeuwenlang is het schilderij opgevat als een venster op de buitenwereld, een wereld waaraan wij als toeschouwer deelnamen. Een blik op een arcadische / idyllische wereld werd ons voorgeschoteld. Of het schilderij stelde een binnenruimte voor, waarin wij ons als toeschouwer ook bevonden. Lebesque kiest een ander standpunt. De toeschouwer is buiten en kijkt naar een buitenwand, die geheel afgesloten is. Een blinde muur, te hoog om er over heen te kijken, een afscheiding van die andere wereld. De blinde muur is voor haar een metafoor voor "hier sta ik en ik kan niet verder", voor een afgesloten blikveld en letterlijke kortzichtigheid.

Cinecittá te Tilburg 2004

Expositie: zonovergoten muren
Schilderijen en gouaches
2 augustus t/m 31 oktober in Cinecittá, Tilburg

In de serie schilderijen met het onderwerp muren toont Marlies Lebesque de wisselwerking tussen buitensluiting en bescherming. Standpunt, sfeer en koloriet roepen op tot reflectie en mijmeringen. De muren verwijzen naar de dagelijkse leefwereld, maar er zijn geen aanwijzingen van menselijke aanwezigheid. Het gekozen standpunt sluit ons uit van enige deelname aan de voorstelling. De stilte overheerst. We worden tot beschouwer van onze eigen gedachten, en zijn gedoemd tot afzondering. Muren zijn voor Lebesque een metafoor voor de scheiding tussen Ik en de Ander. Zij ziet de muur soms als het symbool voor afscheiding dan weer voor bescherming. Een muur als een belemmering tussen jezelf en de wereld. Iedere mens stelt zijn grenzen. Om zich van de rest af te zonderen, om zich terug tetrekken in een overzichtelijke en beschermende ruimte. Eeuwenlang is het schilderij opgevat als een venster op de buitenwereld, een wereld waaraan wij als toeschouwer deelnamen. Een verruimende blik werd ons gegund. Of het schilderij stelde een binnenruimte voor, waarin wij ons als toeschouwer ook bevonden. Lebesque kiest een ander standpunt. De toeschouwer is buiten en kijkt naar een buitenwand, die geheel afgesloten is. Een blinde muur, te hoog is om er over heen te kijken, een afscheiding van die andere wereld. De muur is voor haar een metafoor voor "hier sta ik en ik kan niet verder", voor een afgesloten blikveld en letterlijke kortzichtigheid.
Marlies Lebesque

Tentoonstelling Goirle 2004

TEKENS EN ZINNEBEELDEN
Gemeentehuis van Goirle
11 oktober tot en met 29 oktober

In het gemeentehuis van Goirle is van 11 oktober tot 29 oktober een tentoonstelling ingericht met schilderijen, wandobjecten en sieraden van Marlies Lebesque. In deze tentoonstelling wordt een beroep gedaan op de verbeelding. De karakterachtige tekens die Lebesque heeft ontworpen verleiden tot interpretatie en zingeving. De zinnebeelden zijn luchtig en speels, hebben een mooie huid en tekenen zich helder af tegen de omgeving. Het lineaire karakter van deze zinnebeelden leent zich uitstekend voor zilveren sieraden. Op de schilderijen zweven de beeldtekens in een raadselachtig firmament. De tekens zijn doorluchtig en tevens markant. Ze ontstijgen de zwaartekracht en krijgen daardoor iets wulps en frivools. De tekens en zinnebeelden van Marlies Lebesque prikkelen de fantasie en zijn associatief leesbaar.

De belangstelling en fascinatie van Lebesque (Heerlen,1951) voor de karakteristieke aspecten van de Lijn is al geruime tijd aanwezig in haar beeldend werk. Het 'tekenen met draden' heeft al een bijzondere serie draadtekeningen opgeleverd in 1983-85. De gekleurde draden van de 'vloertekeningen' lagen ingebed in een laag gekleurd zand. In de serie 'de plooibaren' uit 1979-1980 is de geborduurde lijn een dikke gladde worm op de stof. De 'sieraden aan de wand' uit 1986 hebben ook een lineair karakter, ze bestaan uit stokjes, draden, touw en andere sliertige materialen. In 2000 komen de eerste zinnebeelden tot stand. De aandacht voor de lijntekening krijgt een vervolg in het zwaarwichtige lijnen van de obstakels. Robuust en krachtig doemen zij op uit de achtergrond. De frivole luchtige zinnebeelden bestaan uitsluitend uit lijnen. Dikke korte lijnen, sierlijke vloeiende lijnen, stugge en hoekige, wollige en strakke lijnen. Het lijnenspel gaat weer een eigen leven leiden.

Expositie Steenbergen 2004

Draadtekeningen en Lege Vormen
schilderijen en tekeningen
Gemeentehuis in Steenbergen
van september t/m oktober

Marlies Lebesque (Heerlen, 1951) werkt als beeldend kunstenaar op veel verschillende manieren. Het werk ontrekt zich aan een strakke indeling van stijl of techniek.
In het gemeentehuis te Steenbergen toont Marlies Lebesque een overzicht van haar fascinatie voor de lijn. De draadtekeningen uit de jaren tachtig zijn bijzonder kleurrijk en speels. Met een soepele beweging zijn de draden vastgelegd. De draden vormen een warrige warboel of een ingewikkeld lijnenspel. Soms is er een verstilde repetitie van staccato lijnen, dan weer heftige en woeste notities. Naast de nauwgezetheid van de schrijfbeweging krijgt het tekengebaar alle ruimte in uitbundige halen en streken. Het tekenen met draden is volledig uitgegroeid tot een eigen beeldtaal. Met luchtige lijnen creëert Lebesque landschappelijke taferelen.
Het grafisch spel met kleurrijke draden heeft recentelijk een logisch vervolg gekregen in de lijnschilderingen en in de serie Lege Vormen ( 2003 en 2004). Lebesque put opnieuw uit de beeldtaal van de textielkunst. Een veelvoud aan lege vlakken is op een interessante wijze op het doek geschakeerd. De lijnen zijn samengesteld uit veelkleurige toetsen, vlakken en strepen. De lege vorm bestaat alleen bij de gratie van de omlijning. Haar zoektocht om de 'leegte in ons bestaan' te verbeelden mondde uit in deze left-overs.

Tentoonstelling Zwolle 2004

De leegte voorbij
van 21 mei t/m 12 juni
chambre d’amis
Almelose kanaal 5 Zwolle

In een grachtenpand aan het Almelose-kanaal 5 is de komende drie weken een tentoonstelling van het werk van Marlies Lebesque ingericht. De kunstenaar werkt en verblijft in Zwolle gedurende die periode. Zij nodigt u uit om een bezoek te brengen aan haar eerste chambre d’amis-tentoonstelling. Zij exposeert de installatie de 'Autonome vorm', waarin restvormen als vlinders op een wand zijn geprikt. En een reeks schilderijen uit de serie 'Left-overs'.

In de chambre d’amis tentoonstelling in Zwolle wordt de leegte van het huidige bestaan als thema uitgewerkt. De leegte als metafoor voor “hedendaags ethisch vacuüm”. In een tijd waarin ‘alles mag’ en niets meer heilig is, waarin een falende moraal de norm lijkt, is het voor mij interessant om te filosoferen over de rol van de leegte in de kunst. Als je kunstwerken opvat als tekens van een eigentijdse ethiek, dan moet er wel veel leegte zijn in de kunst. Is het nog duidelijk op welke fundamenten de aanspraken op echtheid en werkelijkheid berusten in de kunst? Is er in de beeldende kunst sprake van een legitimatiecrisis, als je alle zekerheden overboord gooit?
Leven vanuit leegte vraagt van ons om al onze kennis, al onze ideeën en meningen los te laten en niets te weten. Leven vanuit leegte vraagt een bewustzijn zonder denken, een gewaarworden met alle zintuigen. Scheppingen uit het niets, of van de leegte. De tentoonstelling 'de leegte voorbij' is een poging om het wegvallen van delen uit ons bestaan te verbeelden. We kunnen de fragmenten uit ons leven weer als herinneringen van een bestaan oprapen en de volle aandacht geven. Zo ontstaan in de beeldende kunst van Marlies Lebesque de ‘Left-overs'.
Een serie schilderijen en wandobjecten die van 21 mei tot en met 12 juni te zien zijn in de chambre d’amis, Almelose kanaal 5, te Zwolle.

Tentoonstelling te Best 2001

In het atelier van goudsmid Tom Nouwens is vanaf 12 november werk te zien van zijn samenwerking met beeldend kunstenaar Marlies Lebesque uit Tilburg. De serie zinnebeelden heeft Lebesque zelf uitgesneden in lood, leer, vilt en rubber en dienen als sieraad voor de wand. Enkele zinnebeeld-ontwerpen zijn in overleg met de goudsmid tot unieke sieraden in zilver of goud uitgevoerd. De broches, oorhangers en hangers zijn te koop in het atelier aan de Leeuwerikstraat 5 te Best. Tevens is een selectie van gouaches, schilderijen en tekeningen van Marlies Lebesque te bezichtigen tijdens winkeluren.

Marlies Lebesque heeft in de afgelopen jaren aan meerdere series gewerkt. De ‘spektakel-stukken’ zijn kleine panelen waarop industrieelvervaardigde stoffen zijn geplakt. Hier overheen is een nieuw beeld met oliekrijt getekend. De stof-structuur blijft voelbaar aanwezig door de dunne, soms transparante wijze waarop de kleur is opgebracht.De strijd tegen rolpatronen, opgelegde normen, tegen denkpatronen die beknellend kunnen werken, is nog steeds het centrale uitgangspunt in haar werk.
In de jaren tachtig was zij al gefascineerd door de patroon-matigheid van ons bestaan. het onderwerp sleurpatronen,stelregels en brandmerken. Dit onderwerp krijgt in 1999 een vervolg in de serie mensbeelden en gedragspatronen.
Gedragspatronen lijken zekerheid te geven, maar als ze onbewust beleefd worden ontstaat een schijnzekerheid. Herhaling en ordening geven structuur aan het bestaan. Maar wordt de ritmische herhaling op den duur onbewust of dwangmatig voortgezet dan raken we verstrikt. We hollen, rennen elkaar achterna, zitten ongedurig te wachten, dansen, struikelen en vallen, vechten. Kortom onze bewegingspatronen gaan bij tijd en wijle met ons op de loop. Enige bezinning op deze onbewuste voortgang is gewenst, misschien wel noodzakelijk. In de serie ‘mensbeelden’ staat dit gegeven centraal.
De serie ‘Zinnebeelden’ behoort tot de fantasie wereld. Tekens staan in ons dagelijkse leven ergens voor, hebben een betekenis en zijn leesbaar of instructief. Deze karaktertekens zijn als een sieraad voor de wand uitgevoerd in verschillende materialen uitgevoerd. In samenwerking met Tom Nouwens, goudsmid in Best, zijn dit jaar enkele zinnebeelden uitgevoerd in goud of zilver. De opdrachten voor oorhangers en broches hebben bijzondere sieraden opgeleverd.